Sinds een jaartje of 2, 3 ben ik mezelf aan het verdiepen in spiritualiteit, en van alles eromheen. Ik moet je eerlijk bekennen dat ik daar voorheen een behoorlijk oordeel over had. Ik linkte het vooral aan vrouwen-in-crisis van middelbare leeftijd, die vergeten waren dat ze ooit spontaan en gezellig waren, en nu met extreem weeïge stemmen verkondigden dat 'alles deel is van een groter geheel' en dan BH-loos en okselharig uitbraken in afrikaans getrommel en free interpretive dancing, terwijl de walmen van zware wierook het zicht en de zuurstof wegnamen. En ik vond daar wat van. Best wel veel ook. In mijn familie zijn er ook veel mensen die er wat van vinden, en bijv. een type als Jomanda was vroeger altijd voer voor grappen en cynisme tijdens verjaardagen enzo.