Fouten maken. Vreselijk vind ik dat.
Vroeger als kind ging ik altijd zo makkelijk door alle schoolopdrachten heen, dat ik nooit echt geleerd heb om te leren. Echt een groot gemis, want dan leer je ook niet dat fouten maken niet zo erg is.
Onlangs deed ik een training, waarbij fouten maken in een heel ander licht werd gezet voor mij. 'Er bestaat geen falen, alleen feedback'. Hoe fijn is het als je het zo zou kunnen zien? Je doet iets, en krijgt daarop een bepaalde feedback. Die kan positief zijn of negatief, of neutraal. Gewenst of ongewenst, verwacht, onverwacht. En met die feedback kun je iets doen, je kunt gaan onderzoeken.
Als het donker is en je in een kamer het licht aan wilt doen, dan druk je op de lichtknop. Gaat het licht dan niet aan, dan ga je niet meteen zwelgen in veroordelende gedachten omdat het niet lukt, of depressief je fouten zitten overdenken, maar ga je op zoek naar de oplossing, omdat je ziet dat dit niet werkt. Is er nog een ander lichtknopje? Is het lampje kapot? Is de elektriciteit niet uitgevallen? Hoe los ik het op? Zijn er nog kaarsen in huis? 🤪 En totdat je gevonden hebt wat de oorzaak is, ga je door, want anders zal je een behoorlijke tijd doorbrengen in het donker.
Zou het niet veel vriendelijker naar jezelf zijn als je je foutjes zo zou kunnen zien? Gericht op een oplossing, en niet meteen veroordelend. Probeer het maar eens vandaag, en laat me weten of het voor je werkt.
Reactie plaatsen
Reacties